Przejdź do głównej treści Przejdź do wyszukiwarki Gminna Biblioteka Publiczna w Siennicy

ROZSTRZYGNIĘCIE KONKURSU PLASTYCZNEGO

Utworzono dnia 09.04.2020

Rozstrzygnięcie konkursu plastycznego „Portret Księżnej Anny” – z komentarzem

 

Zadanie, jakie Redakcja postawiła przed społecznością Gminy Siennica – wykonanie portretu księżnej, tak zasłużonej dla Siennicy i prestiżu tej miejscowości, było poważnym wyzwaniem i wymagało wielkiej odwagi. Ponadto wskazano tak zaszczytne miejsce umieszczenia zwycięskiej pracy – kamień węgielny pod budowę nowej siedziby Biblioteki, że wiele osób, które odważyłyby się stworzyć taki portret poczuło tremę, co spowodowało niedocenianie swoich możliwości plastycznych, ba „portreciarskich”! Jak zwykle, najodważniejszą okazała się młodzież szkół podstawowych i to ona podjęła się tego trudnego, acz chwalebnego zadania.

 

Troszkę historii. Księżna Anna Mazowiecka nadała prawa miejskie Stanisławowi Siennickiemu na miasto Janów /dawna, przez krótki okres nazwa Siennicy, która w owym czasie była miastem prywatnym Siennickich. Przy swojej nazwie została Sienica-wieś (antika - stara), czyli dzisiejsza ulica Strażacka/. Nadanie na prawie chełmińskim z jego statutami obejmowało sprawowanie sądów i wymierzanie sprawiedliwości przez właścicieli oraz, co było korzystne dla miejscowości, „(...) nadaje mieszkańcom miasta Janowa targi cotygodniowe w każdy poniedziałek oraz jarmarki 3 razy w roku” (patrz: „W służbie wsi i kraju”, s. 10-11). Wiadomo, Siennica nigdy nie była miastem w dzisiejszym rozumieniu tego słowa. Miejscowość, jak wszystkie tego typu miasta w wiekach XVII i XVIII, nie miała szans rozwoju przy powolnym upadku Rzeczypospolitej, chociaż przez pewien okres była nawet siedzibą powiatu siennickiego. Co nam zostało do dziś z tego nadania przez księżnę Annę? Choćby jarmark siennicki w pierwszy poniedziałek „po Jadwidze”, a i starsi mieszkańcy okolicznych miejscowości wybierając się do Siennicy mówią: „Jadę do miasta”.

Chwalebnym jest zatem pamiętać postać księżnej, bo to przecież kawał naszej historii, tradycji i lokalnej dumy.

 

1. Księżna Anna – towarzyska.

Portret, jako jedyny, przedstawia całą postać księżnej w otoczeniu dwórek; są to smukłe, bajkowe postacie na scenie. Księżna na pierwszym planie, cała w czerwieni – bogata długa suknia, czerwone dodatki, kwiat... Głębiej dwórki, lecz w różowych kreacjach z takimiż dodatkami, ale lekko różnymi ozdobami sukni. Technika – kredki i cienkie flamastry. Uwagę zwraca lekkość i zwiewność sukni, co osiągnięto przez delikatne tło kredką i lekki „rzucik” flamastrem. Praca oryginalna, ujęcie indywidualne.

2. Księżna Anna – oficjalna.

Portret księżnej wykonany kredkami. Zwracają uwagę dość fachowo naniesione cienie szczególnie na twarzy, pięknie utrefione włosy, a w nich błyski światła. Do tego delikatne ozdoby – kolie ze szlachetnych kamieni we włosach i na szyi. Odzież z epoki, jaką nosiły wysoko urodzone damy. Największą uwagę przyciąga subtelny wyraz rysunku twarzy, zachowane proporcje, prawidłowo wykonane oczy i usta. Pracę zaopatrzono też w delikatne tło. Portret sprawia wrażenie, że jego bohaterka dopiero wyszła z audiencji u króla. Uwaga dla autorki – warto pracować nad sobą, tego talentu nie można zmarnować.

3. Księżna Anna – skromna.

Portret wykonany w ołówku z próbą cieniowania. Jest tu próba uchwycenia wyrazu twarzy, chociaż z niewielkim niedostatkiem proporcji. Dość ciekawie potraktowana jest szata bohaterki – odzież księżnej ozdobna, ale lekka. Jeśli to nie w pełni portret, to jest bezsprzecznie bardzo dobrze wykonane ćwiczenie graficzne i należy zachęcić autora do następnych ćwiczeń, jako że mistrzostwo w plastyce osiąga się tylko wkładem pracy, nieustannym rysowaniu i pielęgnowaniu swego talentu.

4. Księżna Anna – na ludowo.

Bardzo przyjemna praca wykonana delikatnie kredką. Twarz proporcjonalna z ujętym zgrabnie tajemniczym uśmiechem. Zwraca uwagę upięcie włosów z warkoczem okalającym głowę i wianuszkiem z polnego żywego kwiecia. Czy księżna lubiła nosić się „z wiejska”, trudno powiedzieć, ale autorka miała prawo w ten sposób potraktować temat portretu. Do tego subtelne seledynowe tło podkreśla ludowy charakter pracy. Można, a nawet trzeba pracować nad talentem, a osiągnięcia będą bezsprzecznie.

5. Księżna Anna – zatroskana.

Jedyny portret w technice akwareli. Użyto niezbyt szerokiego wachlarza kolorów, co nadało pracy subtelności i spokoju. Delikatnie zaznaczone są cienie, dzięki czemu twarz wygląda plastycznie. Wyraz oblicza księżnej poważny, jakby zatroskany, chociaż jest to twarz młodej osoby. Przedstawiony tu fragment odzieży jest delikatnie ozdobiony. Żółte tło harmonizuje z kolorytem postaci, podkreśla i uwydatnia tę twarz. Autor pracy, przy swoich możliwościach, może jeszcze sporo osiągnąć i rozwinąć swój talent.

6. Księżna Anna – latem.

Portret wykonano kredką i pastelą suchą. Praca utrzymana w delikatnych kolorach. Twarz bardzo oszczędna kolorystycznie, ale dość bogato zdobione są włosy. Zabrakło proporcji (tułów zbyt zawężony w stosunku do głowy). Odzież – suknia bardzo ozdobna, widać wyszywane ornamenty na tej letniej sukni i jasne bufiaste rękawy. Portret jest wykonany ze sporym nakładem pracy, choć trochę zabrakło ćwiczeń przygotowujących. W przyszłości będzie lepiej.

7. Księżna Anna – unowocześniona.

Praca wykonana kredkami. Twarz w miarę proporcjonalna. Duże oczy, ostro zarysowane i podkreślone różem usta, włosy upięte w kok. Ubiór - ozdoby na szyi i skromna, niebieska suknia z pomarańczowym, stojącym z tyłu szyi kołnierzem. Całość sprawia wrażenie „lalki Barbie”, chociaż autorka (tak lubią malować dziewczynki) jest niewątpliwie zdolną i winna rozwijać swój talent.

 

Wszystkim autorom prac konkursowych gratulujemy. Wykazaliście się odwagą, talentem plastycznym i niewątpliwie jest to wasz wkład w upowszechnianie lokalnej wiedzy historycznej. Niniejszym ogłaszamy, że zwycięzcą konkursu na portret Księżnej Anny zostaje autorka pracy Nr 2. (Księżna Anna oficjalna) – Izabela Kozłowska z Siennicy, uczennica V kl. PSP w Żakowie. Serdecznie gratulujemy! Laureatka i pozostali uczestnicy plastycznych zmagań otrzymają nagrody. Wszystkie portrety prezentowane będą w Bibliotece, zaś zwycięska praca „zasili” kamień węgielny pod budowę nowej siedziby biblioteki (na wystawie pojawi się jej kopia).

Zapraszamy do obejrzenia tej wyjątkowej ekspozycji po zniesieniu społecznej kwarantanny.

Jury

ROZSTRZYGNIĘCIE KONKURSU PLASTYCZNEGO

Utworzono dnia 09.04.2020, 13:26